مجتمع تجاری اپال

مهندس صمد نایینی مدیرییت اجرایی پروژه اوپال در نشستی صمیمانه بعداز درد دلهای فراوان از بخش تولید در صنعت ساختمان. در مورد پروژه اوپال برای ما به اختصار و بصورت اجمالی توضیح دادند.

پروژه تجاری اداری اوپال یک پروژه کاملا خصوصی، بنا بر نیاز منطقه{سعادت آبادوشهرک غرب} طراحی و در حال ساخت میباشد. که طبقات تجاری برای مارکتهای مختلف به طور اختصاصی در طبقه ای خاص، مارکتینگ خود را انجام میدهند. مثلا مارکت طلا و جواهر در طبقه خاص، پوشاک آقایان ویا خانمها همینطور کودک هر کدام در طبقه ای خاص تعبیه شده است تا مشتری برای خرید دچار سردر گمی نباشد. مثلا اگر قرار است خانواده ای برای خرید پوشاک نوزاد، به اوپال مراجعه نماید دیگر لازم نیست کل مجتمع را طی کند تا مورد خرید خود را پیدا کند.

یک طبقه کامل از اوپال یعنی طبقه هشتم، متعلق به نمایشگاه اتومبیل بوده تا جذابیت گردشگری در مجتمع را افزایش دهد. از دیگر امکانات اوپال  شهر بازی کودکان، انواع رستورانها با چشم انداز کوههای شمال تهران، یک طبقه مخصوص فود کورت با بیش از 30 برند، وورودی و خروجی جداگانه برای پارکینگ ها بمنظور رعایت مباحث ترافیکی.

مهندس نایینی در ادامه بزرگترین دغدغه یک سازنده به عنوان تولید کننده را هزینه هنگفت خرید زمین و پرداختهای جانبی آن برشمردندو افزودند: دولت میتواند با حمایت خود، زمین را در اختیار سازنده قرار دهد و پول انرا یا بعنوان مشارکت و یا به عنوان باز پرداخت بلند مدت از سازنده دریافت نماید تا روند ساخت و ساز شکل و رنگ تازه ای در کیفیت و سرمایه گذاری به خود بگیرد. ایشان اشاره کردند: به این خاطر که تولید کننده هستند از تولید کننده های داخلی حمایت میکنندو بخش اعظمی از محصولات مورد نیاز در پروژه اوپال را از تولید کنندگان داخلی تامین نمودند. وی به نیروگاه برق اختصاصی پروژه اشاره کرد و افزود که 3 ژنراتور گاز سوز با حجم تولید هر کدام 2 مگاوات برق، ضمن تامین برق مجتمع تجاری اوپال در اوج مصرف با مصرف حدود 4 مگا وات، میتواند 2 مگاوات برق تولید شده مازاد را به ساختمانهای اطراف صادر نماید. از خروجی اگزوز ژنراتورها سیستم گرمایشی و آب گرم مصرفی مجتمع بصورت کاملا رایگان تولیدمیشود. همینطور 1500 تن برودت را نیز بطور کاملا مجانی از همین طریق تولید میشود.

مهندس نایینی ناهمگون بودن نماهای ساختمان ها در کنار هم را یکی از نگرانی های خود در روند ساخت و ساز دانست.

ایشان ثبت پروه ها را بسیار مفید دانستند و یکی از ضعفهای موجود را عدم مشاوران متخصص در امر طراحی دانست. ایشان اشاره کردند در دنیا 2 یا 3 سال وقت، صرف پیش تولید و طراحی میشود و 6 ماه پروژه ساخته میشود، ولی اینجا دقیقا برعکس عمل میشود.

ایشان از انجمن خواستند تا با توجه به استانداردهای شناخته شده اجازه داده نشود عوامل نا موزون در بحث استاندارد سازی وارد عرصه ساخت و ساز شوند و با قرار دادن نیرو های متخصص در این امر نظارت کامل داشته به صورت جدی به اجرا در آورد.