طراحی داخلی مجموعه دانش، فن و هنری است که با عناصر متعلقه و مرتبطش از قبیل فرم، رنگ، بافت و … سعی در بهینهسازی فضا، دستیابی به کارایی و کارکرد مناسب در کنار عوامل زیباییشناسی دارد. از آنجا که انسان بهواسطه محیط اطرافش با جهان در ارتباط است، این محیط میتواند بهگونهای طراحی شود تا قادر باشد از فشارهای ناخواسته روانی ناشی از زندگی روزمره او بکاهد.
امروزه بهعلت تراکم جمعیت و قیمت زمین، خانهها از حالت زمینهای بزرگ و خانههایی بزرگ، به آپارتمانها و مجتمعهایی تبدیل شدهاند که بر حسب این تغییر، سبک زندگی و آداب و رسوم زندگی افراد نیز تغییر نموده است. لذا طراح باید بر اساس فرهنگ اصیل ایرانی، اصول طراحی صحیح خانه را در داخل آپارتمانها و مجتمعها استفاده نماید، بهگونهای که با کمک دانش معماری داخلی، مسکن را بهمعنای عام آن “محل ساکن شدن” تبدیل به “خانهای برای زندگی” و محلی برای آسایش فکر و روح نماییم.
مقیاس: همة عناصر بصری میتوانند تأثیر یکدیگر را تعدیل کنند و تغییر دهند و مهمترین عامل این مسئله، اِشِل یا مقیاس است.
رنگ: همه چیز در اطراف ما رنگ مخصوص به خود را دارد. رنگ اشیاء باعث شناخت بهتر آنها شده و بر ادراک، عواطف و احساسات انسان تأثیر میگذارد.
نور: رنگی که ما به اشیاء پیرامون خود نسبت میدهیم، ناشی از نوری است که بر اشیاء تابیده و فرمها و فضاها را روشن میکند. بدون نور نهتنها رنگی وجود نخواهد داشت، بلکه هیچ شیئی قابل رؤیت نخواهد بود.
تناسب: مفهومی ریاضی است که در هنر تجسمی، بر کیفیت رابطه مناسب میان اجزای اثر با یکدیگر و با کل اثر دلالت دارد.
بافت: آن عنصر بصری است که بسیاری از اوقات، بهعنوان بدل برای ارضای یکی از حواس که همان حس لامسه باشد، ایجاد میشود.
منبع: شرکت هرم طرح پایا
نویسنـده: مهندس حامد شاهینفر
مشاوره معماری داخلی